daily notes | Anook Cléonne | artist | Arnhem Gelderland the Netherlands

daily
notes

Tekenen is voor mij een vorm van verbinding maken.

Met jou! Via mijn tekeningen verhoud ik met tot de wereld om me heen. Waar jij dus ook bent. Het vermogen om met verbeelding, kracht, schoonheid en spel contact te maken is geen specialisme of iets wat voorbehouden is aan kunstenaars, maar het is wat ons mensen maakt tot wie we zijn*. Onze verbeeldingskracht wordt groter en krijgt meer zeggingskracht en slagkracht als we onze ervaringen ermee delen.

In deze weerbarstige tijd is het des te belangrijk dat we dus onze verhalen delen met elkaar. Dat we contact blijven maken. Ik doe dat door te tekenen. Met mijn Daily Notes dag probeer ik dagelijks een gedachte, een verhaal of een verwondering te verbeelden. En die weer te delen met de wereld. Met jou dus!

Zo laagdrempelig mogelijk een verhaal maken waar we samen verder vorm aan kunnen geven. Een ander perspectief op de wereld. Kunst vergroot mijn raam op de wereld. Nu nog steeds veel mensen daar noodgedwongen langer achter moeten blijven zitten dan ons lief is, help ik graag op mijn manier mee om plekken te maken waar we onszelf én elkaar kunnen terugvinden; onze verbeelding. Op een laagdrempelige manier kunst daar brengen waar het hoort: dichtbij!

Elke dag rond 19:00 uur plaats ik een Daily Note. Herken jij jouw plek of verhaal, laat het me weten en ik stuur 'm naar je op. Of je geeft me een naam en adres van iemand waarvan jij denkt dat hij of zij wel wat houvast of schoonheid kan gebruiken nu. Natuurlijk vind ik het leuk te horen wat het werk bij jou teweeg brengt! Deel dat vooral met me.

Wat een Daily Note kost?

Dat bepaal jij zelf! Ik stuur je een open tikkie voor de verzendkosten en jouw donatie. Waardebepaling achteraf heet dat. Ik laat het dus aan jou de hoogte daarvan te bepalen. Vind je het toch spannend dit te bepalen? Dat snap ik heel goed. Ik vertrouw er echter op dat je hierin een zuivere afweging maakt, maar help je wel door een briefje bij je tekening te stoppen die jou wellicht helpt daarin die keuze te maken. Dus maak je niet te druk hierover. Het is nu dus aan jou. Zo worden we beiden blij; ik kan werk blijven maken, jij krijgt laagdrempelig een uniek kunstwerk aan je muur.

Anook Cléonne, Arnhem, mei 2021

* deze mooie zin is niet van mezelf, maar las ik in het boek van Merlijn van Twaalfhoven: Het is aan ons!

mail anook nav daily notes

daily note #26 - 070621 - 34,3 x 22 cm nog niet vergeven

Ik heb in mijn dromen geleerd de façades […] van het
alledaagse te kronen met beelden, het gewone vreemd, het
eenvoudige omslachtig te zeggen; de verborgen hoekjes en
de dode meubels te vergulden met een kunstmatige zon,
en de vloeiende zinnen waarin ik mijzelf vastleg, muziek te
laten worden, als om mijzelf in slaap te sussen wanneer ik
ze schrijf

Fernando Pessoa / Boek der rusteloosheid

daily note #25 - 040621 - 30,8 x 22,9 nog niet vergeven

Er was het hoofd

Veel is vergeten, veel herinnerd,
veel veranderd, omwille van de goede vrede
in het malende hoofd, dat woedend wint
wat het lichaam verliest: snelheid en onkunde.

Noem het roes, noem het nevel. Woorden komen later.

Omheen de verzamelde zintuigen watten, wolken, iets
beschermend verpakkingsmateriaal,
want ze zijn scherper geslepen dan ooit.

Van vreemde stof alles. Ontstof. Straalt en gloeit.

Geuren bijten zich vast in vliezen en in klieren,
ziektekieman die blijven, om af en toe onverhoeds.

Er was het hoofd, ook nog was er lichaam.

Mark Boog

daily note #24 - 030621 - 31,7 x 21,1 nog niet vergeven

Het geheim
…
Als in zelfvergeten onbewustheid
Heel uw diepste wezen zich ontheelt
(Liefde zelfs in windstille asgerustheid
Slaapt verankerd op haar spiegelbeeld)

Reikend naar de komende openbaring
Die zich langzaam uitspant als een tent
(hart dat niets wil weten dan ervaring,
Ziel die ’t zelfbeleefde alleen erkent!):
…

P.C Boutens

daily note #23 - 020621 - 32 x 22,4 cm nog niet vergeven

De Tijd staat open

De tijd staat open, het hijgt aan weerszijden
of avond en donker elkander omarmen. het slaapt
date kraakt inde stokoude boomgaard, zwanger
can wanvruchten galappels wormen

in het huis het gemor van adem, van data
dat de nachtschade hangt aan zijn leven
dat de zaaier ontkiemt in zijn veldbed
dat de groene woorden als kersen bederven

bij vlagen het heden, de vragen, gesteun
van de lage eenmalige bomen om een lange totale
genadige zomer, om najaar, om winter -

Gerrit Kouwenaar

daily note #22 - 010621 - 29,5 x 22,8 cm aan Ulie van Ittersum

Een stille ontmoeting

Even kwam ik je tegen,
het was al laat in de avond
en ik liep weer in de regen.
Je was snel voorbij.

Maar het was al genoeg,
het maakte me al blij.

Jotie T'Hooft

daily note #21 - 310521 - 32 x 24,3 cm nog niet vergeven

Onbegonnen tijd

Op de rand van mijn slaap
treuzelt een gedachte.
Geduldig blijf ik wachten
tot zij komen zal of gaan.
Buiten blijft de tijd bedremmeld staan.
De aarde knipoogt naar de zon.
De maan verbleekt, de nacht wordt duister.
Ik wil niet slapen nog en luister
naar het zingen van de slang en van de draak.
Het is nog onbegonnen tijd als ik ontwaak
op de rand van een gedachte.

Els van Stalborgh

daily note #20 - 280521 - 33 x 22,4 cm nog niet vergeven

Ten leste

Ik weet niet welke weg je neemt;
de sterren gaan hun baan ten einde
en straks is mij het dichtstbijzijnde,
het langst gewetene weer vreemd.

Maar wat bestond aan zon en maan
en wisseling van de getijden,
het was alleen opdat wij beiden
elkander niet zouden ontgaan.

Wij worden nu nog slechts door tijd
en ruimte van elkaar gescheiden,
maar sta mij aan het eind terzijde
als ik de einder overschrijd.

Wij hebben alles nog te goed
wat ons het leven heeft ontnomen:
uit welke verten ook, wij komen
elkaar ten leste tegemoet.

Jean Pierre Rawie

daily note #19 - 270521 - 32,2 x 22,3 cm nog niet vergeven

Het Lichte Beeld

Als wij, na nachten loom van liefde, ontwaken
En onze droom verkwijnt in 't morgenlicht
Zal, lief, mijn hand uw naaktheid strelend raken,
Uw zachte leden en uw aangezicht.

En al de dagen naar wier stil genaken
Zo lang ons droef verbeiden was gericht
Zullen wij samen zoete vreugden smaken
En fluistrend gaan of mijmren, de ogen dicht.

En als de grijze schemeringen zijgen
Zullen wij door haar tederheid ontroerd
Ons baden in een wijde zee van zwijgen,

Totdat de nacht ons naar de sponde voert
Waar mijn verlangen tot uw lach zal nijgen,
Ons beider ziel door één geluk omsnoerd.

Johan Danser

daily note #18 - 260521 - 30,9 x 21 cm aan Marieke Noort

Ars Poetica

De dichter kent geen geheimen
waarover hij iets weet te zeggen
dat niet een woordspeling is,
het tijdverdrijf van zijn regels

Hij kiest uit een taal vol tekens
de tekens die stilte verbreiden:
zijn woord, uit stilte genomen,
keert tot de stilte terug.

Hij oefent zich in het zwijgen,
een tegenstrijdige zanger,
en zingt overstelpt door geluiden
een letterlijk lied aan de stilte.

Adriaan Morriën

daily note #17 - 250521 - 30,4 x 21,4 cm aan Suzanne Leclaire

Hoezo herhaling,

In een ongewoon licht
rijden de straten vandaag,
helder als ooit tevoren.

Zand op de wind, een geur
van oude bureaus uit een zwembad,
iemand die hoog in een huis de ramen bespeelt-

het schrift gegeven, lees
tussen de vlugge tekens de weg, hoe de voet
terloops bijzet asfalt vandaan gaat,

het zo weer vindt in de ruimte
tussen twee oogopslagen.

Eva Gerlach

daily note #16 - 240521 - 31,5 x 24 cm aan Bruno van den Elshout

De nevelen stijgen op
uit de diepten van het meer -
geen geluid verstoort
de stilte, terwijl
de koele, vochtige mist
het verleden toedekt
onder een zachte sluier.

Wat was,
wat is
en wat zal zijn
worden een.

Roger Pelgrims

daily note #15 - 210521 - 32,1 x 21,9 cm aan de Kunstbaron

Existentiële vraag

Wat is er in de lichtheid
van mijn leven overdag
dat het betaald moet worden
met de zwaarte van de nacht?

Dat uit het hijgen van mijn
borst, uit dat moeras, uit van
mijn dromen de benarde damp
de kracht getrokken moet

voor lachen? Leef ik mijn tijd
te snel, waardoor de donkere
materie van de aarde zelf
als zij haar kans krijgt, mij
terneer drukt en haar tol eist?

Elly de Waard

daily note #14 - 200521 - 31,2 x 24 cm aan huize Eveline

Archaeologisch

Binnen dit leven voortdurend bezig
angstig te zoeken naar restanten
van een ander leven,
maar tekens van weerzin en wanhoop,
een vuilnisbelt, een oude teddybeer,
beheersen het landschap.
Er is moed voor nodig om te beginnen,
het gezicht van aarde hoopvol te vinden,
de ochtend een gelegenheid.

Jan Emmens

daily note #13 - 190521 - 30,3 x 22,3 cm aan Henriëtte Visser

VI

Sociedade Nacional de Belas-Artes. Verse anjers
Op het revers of in de hand. Loop verdwaald
Tussen de beelden, de tekens. Wat blijft er over?
Daar loopt de man, evenbeeld, met hoed en koffertje,

Stijlvol in zijn zwarte pak. Pessoa, herrezen
Uit de muffe kelder van het verleden. Pessoa,
Het ene oog rood, het andere zwart. Pessoa
Monstert met monocle schilderij na schilderij.

Beelden en bezoekers. Performance binnen performance.
Tenslotte viert men de revolutie. Kookt het water
Voor de koffie nog steeds? Beschaafd applaus.
De revolutie zelf treedt binnen, Pessoa verdwijnt.

Oh, oh de kapiteins! Een aantal ponden dikker,
Maar herkenbaar. Glimlachen, flitsen, fluisteringen.
Ik schud de handen. Rood hoofd. Late middagzon.
Ach, de dag is bordkarton en néon gedoofd geraamte.

Hans van de Waarsenburg

daily note #12 - 180521 - 30,1 x 21,3 cm aan Angelique Schlicher

le mistral

welke naam de wind ook heeft
hij is mannelijk in alle talen
of liever jongensachtig
overal blaast hij jurken bol
rukt hij aan wasgoed
en slaat verwoed en wispelturig
de bladen om van boeken
en van kranten

waar het niet waait
vallen geen bladeren
en maakt niemand bewegingen
zoals jij nu met je hand
door je haar zo sierlijk
en vergeefs

Miriam Van Hee

daily note #11 - 150521 - 29,1 x 21,5 cm aan Gerda Hendriks

Ik ben jong,
ik ben heel jong
ik ben buitensporig jong, krankzinnig jong -
laten we schande spreken van mij,
laten we mijn ruiten ingooien,
laten we mij links laten liggen, mij de rug toekeren
en mij vergeten -

en als we toevallig omkijken, zomaar om te zien
of de zon al ondergaat
en of er nog reizigers roerloos langs de sloten staan,
laat ik dan verdwenen zijn,
mijn rood,
mijn wilde o’s en a’s,
mijn laaiende gedachten,

Later, veel later mag ik terugkomen.
Maar schoorvoetend.
En oud

Toon Tellegen

daily note #10 - 140521 - 30,8 x 22 cm nog niet vergeven

Right fit

I want to gaze
You
Unthil I see
My own galaxy

Ever lasting sun
And the moon
And the stars
And the rainbow
And the safe heaven
And find myself
Mirrored
Authentic

Like this

Mystic Ink plan

daily note #9 - 130521 - 31,3 x 22,3 cm aan Claudia Merkies

Is dit niet vreemd
Om te versinnen?
Het Vuur, en ‘ Ys,
Zijn t’ saam verseld:
’t Is so gy ’t neemt
Want van der Minnen
Verwacht ik spijs,
Die’t hart op-weld:
Wiens waan, een vloed
Van brakke-tranen
Uit d’ Ogen spoeld:
Om van de gloed
U te vermanen,
Die ’t harte voeld.

J.J. Steendam 1672

daily note #8 - 120521 - 31,3 x 23,6 cm nog niet vergeven

Bloemblad

Het gewicht van feiten
heeft me nooit overtuigd
en doet dat elke dag weer iets minder.
Hun zwaarte bewijst alles,
dus niets. Het bloemblad
dat langszweeft en geen enkel gewicht heeft
blijkt als ik beter kijk een koolwitje,
en dat bewijst ook niets en wil
ook niets bewijzen maar is genoeg
voor het voortbestaan van mijn gefascineerdheid.

Jacques Hamelink

daily note #7 - 110521 - 31,7 x 22,4 cm aan Hans van Westen

Mijn gewaarwordingen zijn voor mij de enige werkelijkheid.
Ik ben een gewaarwording van mijzelf.
Daarom ben ik zelfs van mijn eigen bestaan niet zeker.
Ik ben alleen zeker van de gewaarwordingen die ik mijn gewaarwordingen noem.
De waarheid?
Is dat iets objectiefs?
Ik kn onmogelijk zeker van haar zijn, want het enige waarvan ik zeker ben is dat zij geen gewaarwording van mij is.
Een gewaarwording van mij?
Waarvan?
De droom najagen is de waarheid najagen, aangezien ikzelf de enige waarheid voor mij ben.
Mij zoveel mogelijk afzonderen van de anderen en de waarheid respecteren.

Fernando Pessoa

daily note #6 - 100521 - 31,1 x 21,1 cm aan Vida Soheili

Vóór de vreugde

Mijn woorden zijn niet langer houtskool

zoals voorheen

toen ze in de hitte van de gloed
zwart geworden waren
nu bewegen ze zich met de zachtheid van de hoop

in de dageraad van de schoonheid

openen ze hun ogen
en smukken zich reeds op
voor de eeuwige reis.

Hussein Habasch

daily note #5 - 070521 - 30,8 x 22,9 cm nog niet vergeven

daily note #4 - 060521 - 28,8 x 22,2 cm aan Bianca van mijnlijstenmakerij

Ja rozen

Dit zijn rozen voor je
en alle poëzie
Dit is mijn mooiste pose:
die van liefdes acrobaat,
zwevend schijnbaar moeiteloos,
maar met krampende tenen
boven een bed
van rozen en doornen.
Ik zal je nu beschrijven:
kijk ik teken rozen op je huid
en jij doornen op de mijne.

Goed,
ik ben acrobaat.
Is er een mooiere pose?

Pose van gevaar,
balancerend tussen begeerte en verweer:
ik stijg, ik val en onderwijl:

ik teken rozen
rozen
rozen

en dit zijn rozen.

Remco Campert

daily note #3 - 050521 - 22 x 30,5 cm aan de mama van Merel

Vrijheid

Je kunt je haar wel voorstellen
bij gebrek aan werkelijkheid
hoe mooi de rivier wegstroomt
weg, weg, van de oude stad.

Of hoe het licht in de winter
hangt tussen bomen in de hof
waar stenen schijnen te groeien
in zwellende, brekende grond.

Maakt het iets uit of je haar ziet
ofniet, de rivier stil staat
as opstijgt, als jij
je bewust bent van licht?

Remco Ekkers

daily note #2 - 040521 - 30,2 x 23,1 cm aan Karin Fontein

In vredesnaam

Mijn nacht is breekbaar
als een kolibrievlinder

vreemde stappen naast mijn bed
laarzen groot als wolkenkrabbers

't bliksemt en knalt en ik sta weer
op straat - klein - alleen

Ik ren naar het slagveld
om een gedicht te schrijven

graaf geen kuil
voor gevallen woorden

ik laat de bomen
stapelverliefd ruisen

de bergen elkaar
opnieuw ontmoeten

en om geen kind te zijn
dat nooit meer slapen kan

geef ik landen voeten
om het geluk met ons te delen

Voor vrede plant ik
een stokroos een echte

met kaarsrechte rug

Jana Beranová